İnternete Bağlı mıyız Bağımlı mıyız ?

Uzaktan eğitim sürecinde velilerimizden genelde 'Çocuklarımızı bu süreçte teknolojiden nasıl uzak tutacağız?Oyun da oynuyoruz etkinlik de yapıyoruz ama bitiyor,bir süre sonra çocuklar sıkılıp telefona tablete koşuyor.Ne yapmalıyız?'diye sorular geldi.Biliyorum ki pek çok aile benzer sorunları yaşıyor.Bununla beraber teknolojinin faydalarını saymakla da bitiremiyoruz.Özellikle pandemiyle mücadele ettiğimiz şu dönemde teknoloji elimiz ayağımız gibi.Sevdiklerimizden uzak kaldık,teknoloji sayesinde özlem gideriyoruz.

Okullarımız kapandığı zaman teknoloji sayesinde öğrenmeye,öğretmeye devam ediyoruz.

Eskisinden çok daha fazla ekran karşısındayız.Şu yazıyı sizlere ulaştırabilmem teknoloji sayesinde.

Öğrencilerle sınıf rehberliği yaparken teknoloji bağımlılığını anlatmak için bağımlılık nedir sorusu ile başlıyordum.İlk akıllarına gelen kavramlar;sigara,alkol gibi maddelere olan bağımlılıklar oluyordu.Diyaloğun devamı ise genelde şöyle devam eder;''Bunlar zararlı mıdır?''-Evet öğretmenim zararlıdır.''Peki teknoloji bağımlılık yapar mı?''-Evet yapar.''Teknoloji zararlı mıdır çocuklar?''İşte kafaların karıştığı nokta burası;bu kadar yararlıyken aynı zamanda nasıl zararlı olabilir?

Bağlı olmak ama bağımlı olmamak.Anahtar cümlemiz sınır koymak..

Peki ama nasıl?Pandemiden önce sıralardık önerileri;çocuklar sosyalleşmeli,spor yapmalı,gün içinde aktif olmalı,hobilerine uygun etkinliklere katılmalı,arkadaşlarıyla bir araya gelmeli vb..Bunların birçoğunu şu an yapamıyoruz.

Şunu unutmamak lazım,çocuğun elinden bir şey alırsanız yerine mutlaka başka bir şey vermelisiniz.''Telefonu elinden bırak,ders çalış!''dediğimizde çocuk hem dersten soğuyacak hem de en kısa sürede telefonu tekrar geri almak için çaba sarfedecektir.

Telefonunu bırakmasını istiyorsak yerine eğlenceli vakit geçireceği başka bir alternatif sunmalıyız.

Ailecek oynanacak oyunlar,puzzle,bulmaca,aile sohbetleri,kitap okuma saatleri,birlikte yapılan ev işleri bunlardan bazıları.

Çocuklardan bir şeyi yapmasını isterken unutulmaması gerekenlerden biri de söylediklerimizin değil yaptıklarımızın dikkate alındığıdır.Telefonu elinden düşürmeyen bir anne,sürekli internette oyun oynayan bir babanın teknoloji ile ilgili nasihatleri işe yaramayacaktır.

Çocuklar teknoloji ile sınırlı zaman geçirsin istiyoruz ancak bu kuralı çoğu zaman biz ihlal ediyoruz.Eline telefon verdiğimiz çocuklar gürültü yapmıyorlar,kardeşleriyle kavga etmiyorlar.Hele misafir varsa vazgeçilmez çözüm,o kadar 'zararsız' hale geliyor ki odadaki varlık ve yokluklarını anlamıyoruz.O an için çözüm gibi gelen bu durum daha sonra büyük sorunlara yol açabilir.

Dikkati dağınık,çabuk öfkelenen,öfkesini ve dürtülerini kontrol edemeyen,öğrendiklerini çabuk unutan çocukların sayısının gün geçtikçe arttığını sizler de gözlemleyebilirsiniz.

Evet bu süreçte teknoloji ile daha çok zaman geçiriyor olabiliriz.Ama bu sınırsız bir kullanıma yol açmamalı.Normal hayata döndüğümüzde kaldığımız yerden sağlıkla devam edebilmemiz için teknoloji kullanımımızı gözden geçirmeliyiz.

Evlerinizde teknoloji kullanımını dizginlerken,çocuklara etkinlik yaparken bahsettiğim 20 dakika kuralını hatırlatabilirsiniz.Onlara 20 dakikadan fazla ekran önünden ayrılmadıkları zaman yaşayacakları olumsuz etkileri burada yazdığım gibi bahsettim.Sizler de hem model olarak hem okuldaki konuştuklarımızı hatırlatarak telkinlerinizi güçlendirebilirsiniz.Böylece okul-aile işbirliğiyle bağımlılık konusunu bertaraf etme şansını elde edebiliriz.

Daha uzlaşmacı bir hayat ve güçlü çocuklar yetiştirebilmemiz ümidiyle..

Arzu ATAY ŞAHİN

Okul Psikolojik Danışmanı